Ey Aşk! Nazın Geçmedi İkimize de Senin

//Yeniden çarpıştık köprünün üstünde
İlk travmanın üzerinden
Bin yıl geçmiş
O günden
Tek hatırladığım
İmkansızlığı gözlerinin...//


Yine
Gözlerine takıldım
Sadece bakıştık
Yeşilde
Uzunca bir melodik ıslık...


?'Sustu gözlerim senden sonra
An durdu
Ben mi Ekim den vazgeçtim
Ekim mi beni çiğneyip geçti
Hatırlamıyorum
Ne fırtınalara yakalandım da
Yüreğim kımıldamadı yerinden
Saçlarım
Beyaza özendi birden...


İnan
Her gece
Kadehimde kahkahaların
Bazen siyah
Bazen de kıpkırmızı
O anlar
Tutunamıyorum akan sularda
Kaç kez şelaleden yuvarlanıp
Kaç şiir yeri kazdım
Kaç ölüm devirdim sen yokken bilsen...


Yaşadığım her şeye seni düğümledim
Satır aralarımda sen
Durgun sularda sen
Hani biz imkânsızı
Yerle bir edecektik
Nasıl kıydık
Nasıl kıyabildik birbirimize?...''

Der gibi baktı gözleri...


Bir şey söylemedi
Sustum
Ve
İçimizde kaldı
Ah! Bir atabilseydik zehri...


Ey aşk!
Nazın geçmedi ikimize de senin...


//Ağzı yandı köprünün
Üzgün
Bin pişman oldu tanıştırdığına yıllar önce bizi...//