Ey Aşk Sen Nelere Kadîrsin

Cennetten bahsetmiştin bana sevgili...
Sen kulağıma sevgi sözcükleri fısıldarken...
Anlatıyordun bana Kevser suyunun lezzetini..
Ve ben de açmıştım hani avuçlarımı..
Bir mey tadında kana kana içmiştim ab-ı hayatı...
..
Ve -Züleyha- demiştin umarsızca...
Gömleğimi arkadan yırtan Züleyha...
Her vaktin seherinde sabırla bekleyen Yakup...
Ve kuyular... Yüzümü saklayan kuytular...
Toplayıp yüreğimi yerden bir bir kaldırdılar...
..
Şimdi gelmelisin çıkıp kuyulardan...
Zindanları cennet eden ellerinle...
Şifa niyetine dokunmalısın yüzüme...
Bu sefer benim rüyalarımı tasvir etmelisin..
Onbir yıldız gördüm düşümde..Onu sen...biri sen.. hepsi de sen...
..
Belki seni gördüğümde güzelliğin karşısında ellerimi kesmedim..
Ama yüzüne her baktığımda, bu ham yüreğimi olgunlaştırdım..
Kokunu Züleyha gibi uzaklardan hissetmedim ama..
Her gün rüzgara kokun gibi esmesi için niyazda bulundum..
Gerçek olmadığını bilsem de... Hani bir gün görünürsün diye defalarca secde ettim...
..
Bedii aşklar kurdum kendimce...
Sadık olmayı huy edindim kendime...
Âşık Maşukunun madden olmadığını bilse de..yanmalı dedim...
Susmalı ve rükûa durmalı bir tan vaktinde...
Huşu içinde rüyalarını bölmeli sevgilinin her haliyle..
..
Bir gece yarısı..peşinde aşk..yanında Cebrail'le çıkıp geleceksin biliyorum..
Bir dileğin de gerçek olduğu haberini vereceksiniz birlikte..
Bu kez dillere dolanan bir aşk vahiysi olacak..
Tezahür ettireceğiz Aşkı birlikte... Ve yazacak Cebrail gökyüzüne..
Ey Aşk...! sen nelere kadirsin... sen nelere kadirsin...!


09.02.12 /Perşembe