Ey Aşk Vazgeç Bu Şiirden

sessizce çıkıyorum sokağa
ellerim dalgın bir yalnızlık, bir mecnun çölü
gidenler yüzlerini de alıp gitti
ve paylaşılacak olan günleri de
geriye bir şarkıları kaldı şimdi

yalpalayıp duruyor rüzgarda hatıralar
susuşuyor ve bir çığlık oluyor özlemek
gitgide üşüyorum, kalbim tökezliyor
ama haylaz bir çocuk gibi içimde aşk
dolaşıyor dolaşıyor dolaşıyor

elinden tutmuyorum hiç bir aşkın
doğurmasın diye yeni ayrılıkları
ki o ayrılıklar, kalbim saçağının
suskun bekleyişleridir
ey, aşk, vazgeç bu şiirden..


M.H
mayıs - 2o1o