Ey Benim Deli Gönlüm

Elif gibi dik başı vav misali bükensin
Bir sevdaya kul oldun ey benim deli gönlüm
Ayrı ayrı illerde hasret nasıl tükensin
Yana yana kül oldun ey benim deli gönlüm

Bacan yok ki dumanın gün yüzüyle görülsün
Essin seher yelleri diyar diyar sürülsün
Duygular şaha kalkmış söyle nasıl durulsun
Gözlerime tül oldun ey benim deli gönlüm

Bir adım ötesini görmüyor ki gözlerim
Tenime karlar yağsa sönmez yürek közlerim
Saf dışı koydun beni kâr etmiyor sözlerim
Solan gonca gül oldun ey benim deli gönlüm

Ayaz vurdu dalına bak yaprağın döküldü
Yarin den ayrı düştün can damarın söküldü
Say ki rûkuya vardın diz üstüne çöküldü
Rabbe ayan hal oldun ey benim deli gönlüm

SAMYELİ der acını bölmeyi bilen gelsin
Senin ile ağlayıp gülmeyi bilen gelsin
Aşk uğrunda ölmektir ölmeyi bilen gelsin
Hakka giden sal oldun ey benim deli gönlüm

S.SAMYELİ

''EY BENİM DELİ GÖNLÜM'' adlı şiiri ile bana ilham veren
sevgili Şairim Elif Keskin Karabulut hanıma saygılar sunuyorum.