Ey Bir Yudumuyla Beni Sersefil Eden Aşk,

El ayak çekilirken buralarda mahzene dönüşen hayat,
Sizi özledim, karanlıkta boğulmayı özledim.
Bu aşk öylesine acı veriyor ki,
Keşke hayattan soyutlanabilsem eskisi gibi...

Ey bir yudumuyla beni sersefil eden aşk,
Zehrini saldın yüreğime kıvranıyorum.
Şimdi bambaşka bir diyar var dışarıda,
Ya sen varsın ya da ben yokum.

Ey yüreklerde vukud olan aşk,
N'eyledin bana, kana kana sana susuyorum.
Şimdi bu yürekte öyle bir yangın var ki,
Onu görmediğimde ateşinde yanıyorum.

Ey sustuğunda yüreklerde coşan aşk,
Gömülsemde eskisi gibi karanlığa, nefes alamıyorum.
Sığınağına öylesine muhtacım ki,
Dışarıda korunmasız kalıyorum.

Ey var olanı yokmuş gibi gösteren aşk,
Gözümü kararttığında acizliğimden sustum.
Şimdi gözlerde herşey öylesine açık ki,
Artık inkar edemiyorum.

Ey aşk,
Ne olursa olsun,
Sana kapılmaktan
Kendimi alamıyorum.