Ey Bulut!!

Ağlamaklıyım...
Sessizce bende buradayım
Diyerek çiseleyen yağmur gibi

Bulutlarda benim gibi galiba
Benim hayatımı sen
Onlarınkini ise rüzgar yönetiyor
Biraz üstüne gitsen
Ağlıyor...

Belki kader arkadaşlarını görünce
Hüzünleniyordur...
Ama benim bir kader arkadaşım yok ki
Ben kime sarılıp içimi dökeyim
Şöyle hıçkıra hıçkıra

İmreniyorum sana ey bulut
Rüzgara bağlısın ama özgürsün
Derdin varsa da boşver unut
Daha çok güzel günler görürsün

Göz yaşlarım yine akıyor
Seninkilere baktıkça
Benimkiler sönük kalıyor be bulut!
Gözlerden akan sadece yüzümü
Ama kalbimden akan yaşlar
Bütün bedenimi yakıyor be bulut!
Seninkiler nice yangınlar söndürmüştür
Hadi benimkini de söndürsene ey bulut!
Gücün yetmiyorsa sen niye bulutsun ki
Söndüremeyeceksen içimdeki yangını...
Ağladıkça yanıyor...
Düşündükçe kanıyor...
Eğer yağmurunla söndürmeyeceksen
Hiç değilse rüzgarınla körükleme
Sakın darılma bana ama
Şimdi git buradan ey bulut!
Beni bırakıp giden onca insan gibi
Sende çek git!!