Ey Dilber

Ey ömr-ü güzeştinin baharında barit ile vurulmuş dilber
Nicedir biriktirdiğin inkisarın cezm eylemedi mi?
Seninşah Gün/eşin aşk ile handana gark olmuş,
Giryan-ı nedamet döken duhter hırmen
Enva-ı belaya bakıp keff-i yed etmeği düşünmedin mi?
Ey niza ile gelip meşreb-i musırraneyim diyen dilber
Eshel-i umurdur sandığın aşiyan pay-mal edilmiş görmedin mi?
Nedretli Gün/eşin aşk ile ilcasına mebud olmuş,
Ketm-i efkar ile tekarüb eden her beşere melüf olan duhter hırmen
Eşna-i ahval ile şu alem-i pür mihnette kafa tutmadın mı?
Behası ile ruh-ı menfa-nişinde namurad edinmiş dilber
Mecal-i duhulu bulup bir makber-i sükununa erişemedin mi?
Firak Gün/eşin şemşirin de aşk ile hüsne incizabıyla yoğrulmuş,
Istırab-ı takat güdarına mahkûm, sekarat-ı mevte girmiş duhter hırmen
Âlemin kör gözüyle gayri müfariki olan bu cana daha doymadın mı?
Ey tesirat-ı cangüdaziye(de)
Kaffe-i infialat-ı nefsaniyesimi
Mahrumu aram eden dilber!
İnhimaktan sıyrılıp terk-i evlad-ü iyola muin et!