Ey Hanci

Bir yolcuyum ey hancı,
Ruhumda büyür sancı.
Bensem bana yabancı;
Benzetme keşe beni...

Ruhlar soğuk, beden kar,
Bir de öte âlem var.
Yamayamaz arzular;
Dipsiz beleşe beni...

Dünya görünse de dar,
Vardan öte bir var var.
Vesvese nasıl atar,
Birlikten beşe beni?

Çile hep başmisafir,
Hesap kesin elde bir.
Buzdan benliğim erir,
Koyman güneşe beni...

Ön ve arka hep duvar,
Bahçede saklı bahar...
Ansızın kopan rüzgâr,
Sürer ateşe beni...