Ey Hayat Seni Ağrıyan Dizelerde Yaşadım - 1

ey hayat
hayat bir köydü şehir doldu t/aştı
dünya üzerinde insanlar bir numaraydı
okyanusları aştı

hey insanlar
yaşayan insanlar emekleri yarınlara
borcumuz var bu çocuklara
ve onurlu ölümlere

hani emekten yana yüzümüz gülecekti
halkın ekmeğine göz k/oyanlar
kan emicileri yanki uşakları dört tarafı deniz diye nara atanlar
gizlemeye ne hacet var kuşatılmış dört tarafımız
ruhunuzla şimdi uşaklığı yeni mi s/andınız
yoksa değil mi

ırkçılığın demine kemik toplayan uyanık geçinen aptallar
bunlara yalakalık yapanlar
en büyük ihanet değil mi? V/atana

siz bu ülkeye ne yaptınız diye kimse sormayacak mı
s/andınız
siz bu ülkeyi açlığa mahkum etmediniz mi
parça parça parseleyip s/atmadınız mı
kısım kısım zengin fakir diye
bölmediniz mi

halen bölmek için elinizde geleni yapmıyor'musunuz?
liberalizmi överek uşaklığınızı meşru saymadın mı?
sorulacak elbet !
kimsenin ahı kimsede kalmaz

bir ülke düşünün yazarı gördüğünü yaşadıklarını
özgürce yazamıyorsa
şairin şiirine güven duyulur mu
sözleri zalime yem olan kendini beylik taslayan ruhlar
zülmün keyfiyeti baki kalmaz bil

vay be göre göre bile bile U.S.A. şirketine koyunlaştırıldı
horazlaştı
ses çıkaran erken öten horuzun başı kesildi
güzellerin ahı meze sofralarında sayılmadı mı?
zaman yetmedi soruların yanıtlaması yılları alacak

bence şiir evrensel olmalı
aynı perdeye aynı pencereye at gözlüğüyle bakan gözler
özgür yazmayan kelamın şiiri astarı solar derman olmaz hiç bir derde
şairin evrensel olmayanı değili ne yazar ki
günü birlik k/ayar gün içinde biter

ey hayat
seni ağrıyan dizelerde yaşadım

05*02*12* Karataş