Ey Hayatı Baht Eyleyen Dilberim

Ey hayatı baht eyleyen güzel
hiç sordun mu?
kaşın keman dillerin y/aman b/ağlarım
umuda yürürken mutluluk neresinde yaşamın

sazın teline vurdun mu?s/özün
tellerine çaldın mı? g/özüm

hayat ne çok konuşursun
sil dedim yaz mevsiminde kurudun sular akmadı tenimde
söyle dedim kalmadı takatım sözüne kalışınla y/atmadın
uykusuzluğun gecesine kerametine gelişin dolandı içimdeki yaraya

bu baharda yetmedi hasretim ç/ağlarım en son nefesine
sesine düşen bin parçaya değerken yürek sızılarım ağrıdı

gel dedimse
yollar engelli kamçılı dar geçitlerden sonrası yaylasına varışı çetin yamaçları
çiçek kokusu çam ağaçlar menekşeler savrulur ruhları sarar bir ayaz vaktinde

dur gelme dedim giden olur sulara b/akma
yağmura tutulma ıslanır hasta olursun
yok dedi
yağmuru çamuru ilaç derman eylesin yüreğim yanık

biline...
dedin gelirim nede giderim
ne geldın nede gittin kaldım tek başıma
gelmez olursun dedim kaf dağın ardında sesin soluğun kesilir
nede koyulan başın haykırışınlarım yürümez

duyulmaz yüreği ç/ağlayan yiğidin düşeni korkmaz sevda yağmurundan
ne zaman kunuşsam hülyalarım üçüşür
başımdan geçmeyen sırlarım kaybolur geçmişin hatıralarına

gel dedim
dağlarımın mor çiçeği
anamın gelinlik süsü fistanı kırmızı gözleri kor olmuş yollardan
dağlarıma gülen baharı müjdesi
bakarsın yüreğimin tomurcuk tutan sarmaşığına

dokun teninle ölüme son dakika kalmış gülüşünle
kim bilir namlusu uzun avcılar gezer ya ezilir yada hışımına uğrarım

sen biraz gül
güldüremezsen
deliye çal biraz dağlarımda çağlayan yolları
sesin yankılasın içimin rüyaları uyansın

haklıya haksıza kötüsü gözlerimin karası ölüm gelir ansızım
bende sana ölürüm ansızım ardında yokluğuna kalınca

ey hayatı baht eden dilberim
sana olan sevdama durdukça yaşayacak sonsuzluğum

30*12*12*Karataş*

*yeni yılın her kesin neşe umut mutlu geçmesi... nice yıllara...!*