Ey İnsan

Yarınlar daha güzel daha beyaz olacak
Derken düşünmedik hiç yetim kalp yarınsızdır,
Geceleri kördüğüm, rüyaları ıssızdır
Bilmem umutlar kalbe böyle nasıl dolacak
Kayıp kente düşünce bombalanır hayaller
Akın akın yağarken kör zindana sualler


Bir çocuk ağlıyordu, avuçlarım firari...
Aklım rotasız gemi çaresizlik koynumda
Alabora olurken dolandı gam boynumda
Dayanmazdı bu yüke dünyada tek bir fani...
Bir çocuk kanıyordu dilimin kemiği lâl
Yıldız küskündü göğe ağladı dertsiz hilal


Ah be yalan dünya, ah! Dönme beyhude yere
Zaten adalet yerde, zaten cehalet gökte!
Ne oldu bize böyle deme kabahat kökte!
Töre baş tacı olmuş göğsünü gere gere!
Aşık oldu Firuzan giyindi düşlerini
Celladı oldu baba gömdü gülüşlerini...


Ey insan dön de bir bak! Ne hale gelmiş hayat
Hep ben dedikçe solmuş tomurcuk açan güller
Sağa sola saçılmış kalpten püsküren küller
Zifiri karanlığa mahkum olmuş kâinat
Mutlu sonla biterdi mazimizin masalı
Denizi arşınlarken battı umudun salı


Bir çocuk ağlıyordu savaşın kucağında
Kan gölüydü etrafı annesizdi yarını
Mayınlar kaplamıştı hayaller diyarını
Kalbini bırakmıştı harabe ocağında
Sağır oldu kulaklar kapandı gören gözler
Havaya asıldı da yere düşmedi sözler



Ey insan çağrım sana! Sol yanın var mı söyle!
Kulak ver insanlığa okunmadan sâlâsı
Söyle barıştan daha bulunur mu âlâsı
Masumiyet yaşasın hayatta bundan böyle!
Çivi çakmadı kimse ruh göçer ahirete
O zaman yalan sökmez İlah-i adalete!




Mayıs/ 2013