Ey İnsanlık Kutsa Onları

taşın altından oluşmadık
çamura saplanırcasına kurtlanmadık da
muteberdir adımız
aynı nefesle dönen
insanlık değirmeninin kanatlarıyız

dua eder gibi, dürüstlüğü yineleyerek geldik
baş koymadık secde diye kansızın eteğine
ezildiysek, emeklediysek başımız dikti
ser verdik
sır vermedik
vermedik mertliğimizden metelik
tükürmedik yediğimiz tabağa

hiç kimse suç yükleyemez masumluğumuza
bir lokma ekmek yediysek, alın terimizle
düşe kalka, emeğimizle

bastığımız toprak seslendi bize
yer gök aynı güneşle
aynı seslerle uyandık güne
bölünmez bütünlüğümüze

gönül tokluğuna, merhamet çokluğuna
babadan gurur aldık, anadan nur
insan geldik, dost geldik, kardeş geldik

doğanın kanunuydu, bilirdik
doğup, göçüp yok / olmalar
siz dinleyin...
ey keyfe doymayan konuklar
bir yelken gibi kabarmış omuzlarınız
zorbayla, zırvayla aldıklarınız
çaldıklarınız sizde kalsın
insanlık bizde

biliriz, külrengi kayıtsızlığında gözleriniz
derinleşen insanlığın aşkını göremezsiniz
b i l i r i z / b i l i r i z
göremez soysuzu
arsızı
yırtıcısı
hırsızı göremez

göremezler, derinleşen insanlığın aşkını
onlar, o kıyıya uzak diyorlar
ey insanlık kutsa onları
kutsa ki, uyansınlar