Ey İstanbul
Ey İstanbul,
Islak kaldırımlarında kala kaldım
Duygularım çırılçıplak.
Avucumda ise kurumuş düşlerim,
Bir başıma kala kaldım.
Ruhum da kasırgalar boranlar,
Tenim de mevsimlerin kokusu,
Saçlarım da rüzgarın dokunuşu,
Düşler durağın da kala kaldım..
En mavisinde yürek sancılarım,
En yeşilinde sana uyanışım,
Ve en siyahında çıkmazlarım,
Aslında ben seni,
En çokta beyaz da sevdim .
yine harika bir şiir.. kaleminizde ki büyü ne bilmiyorum ama çok etkileyici kelimeler yazıyor.. tebrikler..saygılarımla..👍👍👍
hece ölçüsü ve kafiye uyumu yok ama güzel bir akıcılığı var şiirinin.. bir ana kucağı gibi görmek bir şehri ve dertleşmek onunla.. duygu dolu şiirine tebriklerim..