Ey Kadınım

Ey kadınım sen bir kez olsun beni anlamadın
Ben seni seninle paylaşamayacak kadar çok sevdim
Çabalama sakın ha beni anlamak için
Anlayamasın beni anlamasın da zaten
Benim derdim bendeki senler
Bendeki senleri seninle paylaşmak değil ki
Seninle anlam kazanmalıydı sahip olduklarım

Sen bir nur gibi bir ışık gibi
Güneşin parlak bir yüzü gibi
kapladın aydınlattın karanlık dünyamı
Sen göğe yabancı değilsin ki
Ayın kızıydın sen ayın kızı
Şeffaf bir örtü gibi örtün üstüme ayı
Bakışlarınla renklendirirdin koca dünyayı

Ben senden bir ahtapot gibi
Beni kollarına sarmanı
Mecnunla leylanın aşkını istedim
Çünkü aşkına susadım aşkına muhtacım
Aşkın la bir ateş gibi kavurdun yüreğimi
Dağlara taşlara rüzgara saldın beni
Çok şeymı istedim senden ey kadınım
Günahsız masum bir bakışındı tek istediğim

Öpüşlerimi hiç saklamadım dudaklarında
İçimi kıpır kıpır yapan senin cemalin
Senin sulyetin di bana müjdelenen cennet
Kuşların çığlik çığliğa baharı beklemesi gibi
Toprağın suya hasret kadığı gibi
Annesini bekleyen kuzgun yavrusu gibi
Zemberi ayazında düşen şaşkın cemreler gibi
Düşmüşüm senin sevdana ey kadınım

Ben seni bir günlük değil ben seni bir anlık değil
Ben seni bir ömür sevdim kaybetmek için değil
Kavuşmak için özlemek için sevdim
Öyle bir imza attın ki sol yanıma
Gizli gizli dolaşıyorsun bedenimin her hücresinde
Öyle bir yazıldın ki alın yazıma
Taşıyorum gitsem de dünyanın öbür ucuna...
Buydu işte istediğim hayatıma anlam katan ey kadınım