Ey Küçük Adam

Çürümüş yarınlarda biri var
Yüreğim dedim ismine
Zikrettim düşüncelerini, her düşüncemde
Bir kıyamet kopmuş gibi...
Attım kendimi avuçlarında ki cehenneme
Gözlerin kan kırmızı oluncaya kadar
Sadece ağlamak gibi..
Sonsuzluğa da aşk olsun hani
Son dedikleri yerde
Bir sen başlıyordun
Tutundum önce bir umut dalına
Sallandı ayaklarım geçmişime
Suskunluğum yetişti imdadıma
Ama artık çok geçti* kopmuştu mutluluğum...
Gölgene gizlenmiş yarınlarıma sarıldım
Ve ''hoşçakal''lara gizledim önce ismini...
Geçmişte yazdığım paslı satırlar
Bir bir batsada ruhuma
Dur diyemedim.. Biliyorum.. Durmayacak ve sen en''son''unda,
Yine kalp kırıklarımın üstünde raks edeceksin...
Ey küçük adam !
Sözün bittiği yer derler ya hani.. Sözle beraber ben de bittim şimdi...