Ey Sevgili
ey sevgili
öyle güzelsin ki
ne desem az buluyorum seni tanımlamak için
seni mest etmek için işe koyuluyor kalemim
zarifliğinde nefesini alıp verince canım
ey sevgili
öyle içten bakıyorsun ki bana
karşında hemen sus pus düşüyor dilim
kalbim heyecandan ölüme ramak kalıyor
tutkulu haline yakalanıyor bütünlüğüm
ey sevgili
öyle derin derin bakışların var ki
gözlerimi esir alıyor kendine saatlerce
ve aylarca yıllarca
etkisinden kurtulamıyorum farklılığının
ey sevgili
öyle bir duruşun mevcut ki önümde
dokunsam dağılır diye korkuyorum
yaklaşsam tılsımı kaybolur diye çekiniyorum
ve öpsem, yağmuru diner diye yerimde izliyorum endamını
nehrimde saklıyorum tadımını
.................................................
29 Eylül 2010,,,19.35
Mardin
Yine çok güzel bir şiir okudum tüm sadeliği ve yüreklice...
Candan kutlarım.. 👍