Ey Şiir

Şiir de tükenirmiş bazen yazmazmış kalem
Oysa ne çok sey vardı daha hiç yazılmayan
Şair yüreği umman mısrada gizli kelam
Öyle bir bilmece ki gizi hiç çözülmeyen

Sevdalara bayılır aşktadır şair aklı
Uluyarak harfleri bir birine ekleyip
Mısraların sonunda çeşit çeşit uyaklı
Yürür kağıt üstüne şiiri yedekleyip

İki kulağı büken ozanım der sazıyla
Kalemler pusudadır uçları sine sine
Söyler şiirlerini bitmeyen avazıyla
Gözü hep ilerdedir gitmez asla tersine

Hatırla, "gel gör beni.." deyip coşan ereni
Ve ozan ki bir yolda giderdi gündüz, gece
Dünyadan soyutlanıp, cana gönül vereni
Bil, adları dillerde yaşıyor hece hece

Ey şiir! Bu garibi yakarken ateşinle
Hedefine ulaştır ileri hep ileri
Kendine esir ettin parlayan güneşinle
İlhamını besleyip döndürme onu geri


23.EYLÜL.2012