Ey Soluğu Gül-ü Reyhan

Yürüdükçe güzelleşiyordu
Geçtiğin her yer
Bastığın toprakta bile güller
Bir başka bakar,
Bir başka kokardı.

&

Haydi yine yürü de
Bu kent
Bu cadde
Bu sokaklar gülsün.
Kuru yaprak misali hüzünler dallarından dökülsün.

&

Buz kesiyor adınla anılır olan bu sokaklar
Ne içilen kahveler,
Ne de dost sohbetleri ısıtmıyor gayrı içimizi.
Ey soluğu gül-ü reyhan
Vallahi sensiz bıktım usandım bu candan.

&

Haydi gel,
Yine eskisi gibi 'biz' olalım
Alfabemizden en gürültüsüz sözcükleri bulalım
Fısıldasın ruhumuza yine, en duru sevdaları melekler
Unutma ki ; Mahşere dek bu can, cananın bekler.