Ey Torun

Ey torun
Dinle bir dakika
Bak şu duvara da,
Resim değil San ki,
Dibinde deden ses veriyor gibi;
Bak, ben ve sen
Dede ve torun
Yer değiştir Torun ve dede
Ne fark eder?
Eski dediğin zaman dün yeniydi,
Bu gün de eskiyecek belli.

Hatırla bilye oynadığın günleri
Çelik çomaklı günler ne güzeldi.
Ama bilirim ki;
O zamanda üzülür ağlardın,
Anladığın kadardı dünyan.
Derdi ki büyükler
Hele bir büyü dünya kaç bucak
O zaman görürsün.
Gördük be torun
Daha ne olsun.

Dün vapurda giderken
Koca şehir ne kadar canlı
Işıl ışıldı.
Lakin benim yüreğimden
Cenaze alayı geçiyor.
Hüzün hüzün üstene doğuyor.
Çok değil güneş batmadan
İçimde ektiğim umutlar battı.

Ne bileyim işte
Dedem ve ben
Aynı vapurla kaç kere geçtik bu denizden,
Kaç martı bağırdı peşimizden
Ne deniz durdu
Ne vapurlar
Ne dalga dalga sular;
Hepimiz
Bu hayat içinde bir kıyıdan bir kıyıya
Sürüklenen,
Sade canlardan biri değil miyiz?

(Mayıs 2010 İstanbul)