Ey Yar Sana Güzel Şiirler Yazamadım

iyi dinleyin
şimdi güzel bir tenhada yürüyorum
iki adım attığın bir adım etmeyen yerde

geçmişin özlemiyle gözde düşmeyen hasret kokan b/ağlarım
dağlarımın hatırına özgürlük kokan dirençlerin aşkına
daha iyi şiirler yazamadım

yürümedim mapus damında olta atamadım
on kere sırlara kovulurken yürüdüm bitmeyen öykümün düşleri
ülkesine hasret nefesleri mapus damları
olta turların tersinden yürümeyi öğrendim bin kez
karanlıkta olsa kış mevsimin ayaz gecelerinde

yürüdüm maviye giden o patikalı yollardan gül kokan nergizleri
yere bakan şiler çiceğine b/akarken doyasım geldi rengine
sarıya kırmızı gülüşlerle yeşil kokan dağlarım
mis kokan özgürlüğe susayan sosinlere merhaba diyemedim

göklerde uçan tiyareyle yüreğim parçalandı tüm ümit kokan sevdama
doyamadan yokuluşumla yeniden doğdum korkunun en derin yerinde
yaşarken ölümü görmek ne kadar zor anne
ölüp dirilmek nasıl bir duyguydu umuda yürüyen gönüllerde

ilham sardı tüm çehremin mavili bulutları yağan yağmurun altında
ardında görünen gökkuşağı akan gözyaşımın rengi
hiç unutmadım
kadın yüreğiyle sosinler vardı arkamda önümde rojdası gölgeli yürüyüşlerdi

karanlıkğın ay'lı gecelerinde hepsi yıldız gibi kayardı dağlar ardından
çağlayan nefer o bir militandı yüreği gümbür gümbür b/atardı
yurdun hasretine meskendi dağlar aylı geceler

memleketin dağları mesken tutan asilerin yürüyüşü
güneşe doğru yürüyüşü umuda y/akındı yolları

en kötü kuş tarlada başak yiyen adları vardı serçeler diyarına
en güzel bahçelere konan öterken yürek s/elleri
boğazımda duğum duğum b/akan gözlerin

kuşa kurda yem olma oğlum diye
annem hep öğüt veren güzel annem

sevdası özgür kuş sesi can bakan yürek yakan
gölge aşklara yüreyen ruhlara
benim derdime derman saran gelsin dağlarıma yoldaş gerek

şiarımla yürüyorum tek başına yurdumun neferleri
ey yar!
sana güzel şiirler yazamadım üzgünüm...

15*12*12*Karataş*