Ey Yırtıl Yer Ver Şarkımıza

Sen gözlerime kalan yaşım
yürümeye bile bir adım kadar acı bıraktın
o gülen yüreğime akan gözlerinle

gülüşün bir bayramdı
gönlüme kalan Feryat'ın dediği gibi it yokuşu bıraktığın
bari, isyan günlerine seninle kalaydım

Yüreğime yarayan bir bakıştı sana doymayan gözlerim
inceden baktım yinede gözün gülüşünle kaynarken
bense birikmiş sevgilerimi be/davaya s/attım
o sonsuzluk ateşiyle yanan sevdama

Ve sonra düşünürken bir hazal sesine kaldım tüm benliğimle
gönlüme düşen bir rüyaya daldım hiç uyanmayan bir sevda
ilk düşüme dolanan sevda kanardı hasretle
alev alev yanan bir düşe mizgindi yarına

Son tanığımdın yarına yadigar
sen düşlerime kalan en son türkü oyunlarla düş yoluma
gel yarım sensiz bırakma diyen ruhumla özlediğim hasretim oldun

ceylana benzersin bazen düşerim yollarına
yol dağlar uzatırdı hasretinle özlemini
ve ormanda bulursam yurdum sayardım

Yalancı bahar arı baharına döndü
gönüle düşen ne kışı ne boranı dinlemez
tüm çicekler ağlamasın kışa baharı yakın bildiğim bahçelerde
sümbül laleler boynu bükük yaşasın yurdumda

Ey yırtıl artık yer ver şarkımıza
bir ömürlük sesiyle yayılsın gönüllere
adı barış
adı sevda
adı sevinç gözyaşlarıyla sulansın bu kara topraklar

09*09*12*Karataş*