Eyerden Semere Salkım Söğüt Sevda

sen...
yollarını çiğnediğim aşikar mevsim
_Bahar_
kin giyinmiş geceler gibi kapkara dilimdesin
ayrılık tabelasına tünemiş saksağan türküler gibi
sevin...
asilerin tümüne vur emri çıkmış
köyden çıkmış artık kahırlar yalınayak
mavzerine sürülmüş bir kere ayrılık
isilik tutmuş tüm bereler harabe özleme
aç göğsünü muamma şehir karşıla
sargı tutmaz ayetler getirdim sana
boşlukları doldurulacak sancılar
_yine adı şiir_




ay ışığına bağla elimdeki dikenleri
travma saatlerimde prangala düşlerimi denize
yeterli...
yazın parklara yaz
kışın parkasızlara
ne yaparsan yap
hiç bir şeyin lüzumat değil bana
ne unun lazım ne francala ekmeğin
ve unutma;
yüreğimin sığdığı her yere sığarım
_dizelerimin arasına!_
ama yeter ki;
gül kokulu ellerimin tırnaklarına dokunma...!



gerisi sana...
ortasından zoraki göçtüğüm iki ayaklı ülkem!
kovuldum ezildim
sığınamadım demem korkma
artık gül yongam da demem merak etme
hem
talaşlardan ağaç olmuyor hala dünyanın hiç bir yerinde!
desem desem ,
yıpranmış bir travma telaşı
her vurana vurgun payı düşer bir yanından mutlaka!
dilinden düşürmediğin naatları unut Paprika
unut!
göm toprağa!
yürek saati geriye çalışırmış daima!
inanma!
dün dündü
şimdi gün döndü...
aklına bile getirme
bir parçasını kazanmak uğruna
gözünü karartan binler onbinler
niceleri hala meydanlarda canını dişlerken
toprak hepsini kaybetti!
bırak!
arsız salavatlar gibi
çıktığı değil vardığı yerleri yaksın mavi umutlar
hem inandırırsın da zamanla kendini
benim suçum yok sürgünde öldü...!


ve üzülme hiç
ağaçları demirler keserken
nedense
fırına giren kürek gibi
demire de sap odundandır hep!

işte;
birileri yanarken birileri gülecek!
biri yanacak
biri sevi(l)necek!

şikayetsizce hem de
ibadet gibi
Tanrı üfleyecek kulağına
haydi vakit geldi!
_Bahar_
emir bu,
dallar sürgün verecek dayanamayacak
bir daha
bir daha...
ve eğileceksin işte sevdiğine
salkım söğüt gibi geldiğin yere...

hem yaşamak dediğin zaten;
iki yürek arası bir dudak uzaklığında bir yerde değil mi...!


işte deli yürek tüm kabahat sende,
salkım söğüt sevda senin neyine
hadi bakalım

nasıl alışırsın düşün artık
eyerden semere düşünce...!






ToprağınSesi