Eylem Ve Düşünce

İçim de bir başka ben var,istesem de dışarı vuramam,
Düşüncelerimle değil,yaptıklarımla yargılanırım ben,
Beni farklı kılan eylemlerimdi,oysa fikirlerim dışa vurmamıştı,
Daha seni sevdiğimi söyleyemedim,çünkü bilmeni istemedim.

Düşüncelerimle sözlerim çatıışır çoğu zaman ve söz kazanır,
Ne kadar mücadele etsede düşünce,güçsüz kalır eylemde,
Mesela seni öpmek isterim en içten duygularımla,dudaktan,
Sadece sözde kalır,ne kadar arzulardım oysa ,eylem olsun diye.

Eyleme dönüşmemiş fikirler için ceza vermiş olsalardı,ben yanmıştım,
En yüksek cezayı alır,darağaçlarında sallandırırlardı ibret olsun diye,
Ama daha elini bile tutup sıkmamıştım,avuçlarımın içinde ezmemiştim,
Bunun için verilecek cezaya da razıydım, müebbet de deseydiler.

Ben eylemle düşüncelerimi,bir potada kaynaştırmak istedim,
Gerçekleştiremeyeceğim düşünceleri düşünmek istemedim,
Ya da düşündüğüm fikirleri mutlaka gerçekleştirmek isterdim,
Şimdi siz deyin bana dostlar fikirlerimden dolayı suçlumuyum?