Eylül

Uyandım bir eylül sabahında,
Yapraklar tek tek kayıyordu dallarda,
Sende solmamış mıydın yıllar önce?
Tıpkı bu yapraklar gibi bir eylül ayında.

Koca dala ağır mı geliyordu sanki,
Minicik bir yaprağın bedeni?
Atıyordu onu insafsızca toprağa,
Düşünmeden hiç bu zavallının halini.

Yaprak ise kaderini bildiğinden mahzun,
Hasta bedenine ölümü bekliyor suskun,
Toprağa düşmemek için azimle sarılsa da,
Sonunda dayanamadı halsiz ve yorgun.