Eylül

Uzun zamandır senden kaçıyordum,

Ve yine geldin buldun beni.

Oysaki ağustosta kendimi biliyordum,

Eylül hiç bekletmedin kendini...

Olukları yağmur suyuyla doldurdun,

En sevdiğim incirden ilk yaprağı sen düşürdün.

En güzel meyveyi sen çürüttün,

Ne kadar da zararlısın bana...

Harcama büyük umutla hırsını nefesini,

Ben zaten anca sevdim kendimi.

Yinede kırmak istemiyorum kalbini,

Sen başkasın ben başka...

Bir nevi hüzün saçıyorsun,

Sanki sevgisizliğe mağdur bırakmak istiyorsun,

Sanki benden  mutluluğumu almak istiyorsun,

Ama ne haddine...