Eylül

Söndüğünde eylülün meltemi ;

Yağmurlar dökülecek göz bebeklerimden..

Dumanı tüten yalnızlıklar..

Ve şiirler yazacağım ,

Son eylülün melteminde 

Bir türlü tamam olamayan cümleler..

Yani kelimeler dökülecek kanayan dilimin ucundan..

Gökyüzü bahara hasretken,

Hep kış kalacak sabahlarım..

Üşürken yokluğunda..

Ben hep Eylül kalacağım dökerken yaprağımı,

Sarı hatıralar can bulacak..

Ve sen bahar olup açarken yemyeşil bahçelerde,

Ben hep boyun bükeceğim .

           ( Söndüğünde Eylül'ün Meltemi şiirime ilavedir)