Eylül
Seninle başlayan düşlerim gibi
Ansızın yenilirdim kendi ömrüme
Bir ismi yoktu sancılarımın
Mutluluk dokunurdu benim kalbime
Bir yığın hüzünle gelirdi Eylül
Gelirdi ve gitmezdi hiç gözlerimden
Hep uzak düşmüştüm şehrine senin
Kendimden kaçıyordum senden giderken
Şimdi kaçacak yerim kalmadı artık
Issız bir çölde tutsak gibiyim
Bir ömürlük hasreti içtim bu akşam
Ömrümün en uzun gecesindeyim...
kutlarım yüreğinize sağlık...
Bir ömürlük hasreti içtim bu akşam Ömrümün en uzun gecesindeyim...
adına yaraşır bir şiir olmuş
hüzün damlamış dizelere.
kutlarım Tuğba emeğin değer görsün.
EYLÜL HÜZÜN VE DUYGU AYIDR CAN KARDEŞİM..HANGİ INSAN HUZUNLENMZKI...SEVGILERIMLE ÇOK GUZELDI
eylül, hangi yüreği hüzne boğmadı ki? ayrılıklara yağmadı mı binlerce yağmur damlası?
duygulu yüreğinizin şiire düşen sesini kutluyorum.