Eylül Akşamları
Sisli dağlardan kurtulan dolunay
Karanlık göle düşünce
Ağustos böcekleri
Hüzünlü bir melodiyle
Seni bana hatırlatan
Eylül akşamlarını çağırır
Dudaklarım büzülür
Sevgilimin ismini söyleyen
Özledim Islıkları çalarım
Suya eğilmiş salkım söğütlerin
Rüzgarlar yapraklarında
Sevda şarkıları söyler
Gözlerim yıldızlara takılır
Islak eylül akşamlarında
Bazen bir sararmış yaprak süzülür
Uyayan gölün,sakin sularına
Hasretle yelken açar,karşı kıyıya
Senin yanan avuçlarına
İşte ben de yanıyorum
Eylül akşamları
Yaktığım çoban ateşinin başında
gerçekten harika kaleminize sağlık
İşte sanatın ve sanatçının gücü. Ne demişti Yahya Kemal, "insan hayal ettiği müddetçe yaşar." Kutluyorum. Nicelerine...
Kutlarım, çok hoş bir şiirdi. Zevkle okudum.
cengiz müthiş👍 tebrik ederim boşuna inci olmamış bu şiir..
zaman ve mekanla duygular öyle güzel harmanlanmış ki... geriye okunacak güzel bir şiir bırakmış 😙👍 eylül gideli çok oldu ama ...biz hala onun yaşattığı duyguları ve onu bırakamıyoruz galiba 🙂 tebrik ve sevgilerimle...