Eylül Bitti Sen Bitmedin

Son yaprağıda döküldü kutsal dokuzun.

Bir ay değildi bu, bitmedi gitti çok uzun.

Hala duruyor yarama bastığın acı tuzun.

Eylül bitti, aşk bitti, sen bitmedin.

Savıp savurdu rüzgarla, ama rüzgar gibi geçmedi.

Yine hep yaprak döktü, tohum biçmedi.

Gönlüm gibi gönlün yine beni seçmedi. 

Eylül bitti, aşk bitti, sen bitmedin.

Bu Eylül İstanbul'da ikinci bir deprem yarattı.

Birincisi yüreğimdeydi, gülümü sararttı.

Solumda artçılarım bitmedi, günden güne arttı.

Eylül bitti, aşk bitti, sen bitmedin.

Bir gün elimde o sarı yaprakla ben de solarsam.

Şu paramparça halimle çukura dolarsam.

Ve başka bir Eylül'de gökten yaprak olup sana konarsam.

Bil ki;

Eylül bitti, aşk bitti, ben bittim.

Ah sevgilim sen yine bitmedin...