Eylül Çiçekleri

bir hayata aldanmaktan geçiyor ayaklarım
parmaklarım çürük et kokuyor

saçlarımda soluyor eylül çiçekleri
her sonbahar yeni bir vurgun yanıbaşımda
vur vur bitmiyor çıplak kuru dallarım

( yaşamak dalları vurmaktan geçiyor
sonra kırık bir ecelle kalıyorum bir başıma)

benim güneşlerim sarı sıcak doğuyor
iklimlerimde yeşili çalınmış baharlar duruyor
her yangından sonra
bir avuç külle kalıyor akşamüstlerim

(yanmak, ateşi söndürmekten geçiyor
sonra paslı bir aynadan bakıyorum cızırdayan yüzüme)

ben de yeni bir sabah iliştiriyorum pencereme
kırık kanatlı bir serçe düşüyor yanağımdan

(hayat bir gökkuşağına benzemekten geçiyordu
ben lacivert bir gecede siliniyordum tüm renklerden.)



bakır çakmak/samsun/29.07.2010