Eylül İkindileri

Eylül ikindileri hep hüzünlü müdür böyle
Baksana sokaklarda bir tek çocuk kalmamış
Neden balkon başındaki bakar mahzun ve öyle
Acep yarın ki düğüne bir kefen mi almamış
Eylül ikindileri ölümü hatırlatmış

İstemiyor gitmeyi daldan düşen yapraklar
Hüzünle anıyorlar gerçmiş güzel günleri
Yüzlerinde bir acı, kalplerinde elem var
Bitmesin istiyorlar geçmişteki ünleri
İstemiyor gitmeyi daldan düşen yapraklar...

Kızgınlıklar sevinçler hepsi geride kaldı
Bir sinema salonu kapanacak ışıklar
Hayat emanetini verdiği gibi aldı
Belli olacak orda rüküşler ve de şıklar
Kızgınlıklar sevinçler hepsi geride kaldı...