Eylül kalk ayağa

Hangi gözle bakmalıyım
Hüzün yağmurlarında ki bakışlara
İnilir mi bilmem ki bir daha
Sevda iniltilerinin duyulduğu yüreğe

Kim bilir?
Bir kahve içimlik bile
Değmeyecek gözleri gözlerime

Sahiller sükûta erdi
Eylülün yuvasına çekildiği demlerde
Kuşlar bile terki diyar eyledi
Gül bahçelerini

Ben nasıl arşınlayayım ayak izlerindeki kumları
Geceleri sana gülümseyen ay'ı
Ve gözlerimi alamadığım dalgalar boyu yakamozları

Ezgiler can yakarken özlemin depreştiği kuytuda
Aklıma gelişinde yüreğimin dili olan türkü
Kurşun misali saplandı yüreğime bu gece
Her nefeste alırken canı

Silinmeli bir rüzgarın esintisiyle
Belli, belirsiz ayak izleri
Artık esamisi okunamaz buralarda varlığının
Ayak uçlarına basıp giden hayaletin

Yine eylül olacak günah keçisi ayrılıklarda
Yine dökülen yapraklar ihanetin önünde esip yok olacaklar
Ve yine kış uykusuna yatacaklar
Bahar umudunu taşıyan yürekler

Ve yine suçlu eylül
Yine darağacında kavuşamayan sevdalar
Satılık ruhların kol gezdiği coğrafyada
Eylül tarumar
Eylül biçare
Eylül boynu bükük
Eylül kalk ayağa
Kırılan kalem
Ve....................
Geride hıçkırıklara boğulan sevdalar...