Eylül Mağdurlarıydık
Sana son dokunuşum bu,
Son çırpınışım pamuk ellerinde..
Eylül mağdurlarıydık
Hazan saçlarımıza yağdı sağnak sağnak...
Bir bulut kadar hafif değildi laflarımız,
Taş yerinde ağar değildi.
Sözler bir ihanetin habercisiydi adeta.
Ellerim eylül uçurtmalarında; soğuk.
Çatladı avuç içlerim sensizlikten...
Eylül mağdurlarıydık,
Gözlerimize hiç değmedi yaşlar,
Bütün günümüzü savrularan yapraklara adadık.
Ağacın son yaprağıda düştü yere
Uçuşan yapraklar değil, hazan sarılığı ellerimizdi; bizdik!
Farkına varamadık ama,
Biz eylül mağdurlarıydık,
Kapanmadık, çok yara aldık...
kapanmadık, çok yara aldık...
işte yalın sözler gücünü bu denli derin anlamdan alır, elbette anlayana..
tebrikler,
eylül mağdurları... çok güzel bir şiir olmuş yüreğinize sağlık tebrikler...
aslında çoğumuz kalpte şiirlerde dertliyiz eylül'e ama onu böyle bizi hüzünlendirir yapan ne ki acaba yaprakları sarartması mı?sonbaharı başlatması mı? yoksa sadece bir suçlu arayıp eylül'ü suçlu kılan bizlermiyiz?
güzel bir şiirdi👍👍🙂🙂👶🤐
Değerli Yorumlarınız için teşekkür ederim bil mukabil... sevgiler hepinize..👍
Biz eylül mağdurlarıydık, Kapanmadık, çok yara aldık...
Nedense eylül hep ayrılıklarla anılır.Herkes eylül ayındamı ayrılıyor bilemiyorum ama okunası bir şiirdi ablası..Yüreğine sağlık..
Eylül mağdurlarıydık, Gözlerimize hiç değmedi yaşlar, Bütün günümüzü savrularan yapraklara adadık.
güzel bir anlatım, tebrikler uğur👍👍👍