Eylül Sızısı
' Ben melamet hırkasını / Kendim giydim eynime
Ar-ı namus şişesini / Taşa çaldım kime ne'
Dediler -mış -miş - muş -müş ' U dönüşü '
İnsafın yolu ufak ufak ufak tefek sonsuz küçük
Mel mel bakmayın yüzüme hava döndü
Mektepten çıkan eşek Marşıvandan çıkmaz
Sarısalkım yarası yapraklarını döker
Yeldirmeli dalga sırtı süzgün bakışlı yâr
Yelyutan kuşları da ağızları açık uçar
Mırıldanır halkım sıla sıygası ile
Off of aman aman par par
Tanrı korusun Tanrı esirgesin
Sırtım yufka yerim yurdum Anadolu
Alı mor ...Mor karamanın koyunu
Sille tokat içimde yazılı eylül sızısı
Guclu misra ve anlam metaforları ile konsantriklesen bir yapıt kutluyorum sevgili dost
Eylül düşmeye görsün bir dizenin kınına,yakar bütün sözcükleri ve susar bahar Eylül ardında. Temi ile ılık bir esinti bıraktı şiiriniz akşama. ismi bile yetti okuru cezbetmeye.Tebrikler.