Eylülde Gök

Eylülde GÖK

dünya gökte dönüyor,
mevsimler gelip geçiyor,
her mevsim ;sonbahar,kış,ilkbahar,yaz,
-bir güzellik taşır içinde-

kimisi için ;
-kasım çürümektir,kendi içinde.
-ocak bembeyaz bir örtüdür,kendi yüzünde.
-mayıs diriliş canlılıktır,rengarenk biçimde.
-eylül bambaşka bir aydır,Gök'te mevsim içinde.
değil mi Eylül,kendi rûhum içinde.
gökte,Rauf biçimde.

eylülde GÖK ;eylül gülünü verir,kendi kili içinde.
Eylül,eylül gülünü alınca...
şaşırır,şimarır kahkahalar atar kendi içinde.
saçmalar,boşluğa boş şeyler fısıldar.

çünkü ;
bir asi necip vardır,EYlül bendi içinde.
Necip kendi içinde, bir yasak âşk biçince.
Gök kükrer,Eylül gülünü görünce.
şimşekler çakar, kendi içinde.
oysa Eylül,
usul usul ağlar,kendi biçimde.

neyse ;Eylüldokunuşları,içimi yakar.
rast gele,birden bire değince.
ve eylülde GÖK, sessizce ağlar.
gözyaşlarım âb-ı hayâttır,EYLÜL gülünce...

20 Eylül 2008 41 şiiri var.
Yorumlar (2)