Eylülde Gök

Eylülde GÖK

dünya gökte dönüyor,
mevsimler gelip geçiyor,
her mevsim ;sonbahar,kış,ilkbahar,yaz,
-bir güzellik taşır içinde.

kimisi için ;
-kasım çürümektir,kendi içinde.
-ocak bembeyaz bir örtütdür,kendi yüzünde.
-mayıs diriliş canlılıktır,rengarenk biçimde.
-eylül bambaşka bir aydır,Gök'te mevsim içinde.
değil mi Eylül, kendi rûhum içinde.
gökte, rauf biçimde.

eylülde Gök ;eylül gülünü verir,kendi kili içinde.
Eylül,eylül gülünü alınca...
şaşırır,şimarır,kahkahalar atar kendi içinde.
saçmalar, boşluğa boş şeyler fısıldar.

çünkü ;
bir asi Necip vardır,Eylül bendi içinde.
Necip kendi içinde, bir yasak âşk biçince.
Gök kükrer,Eylül gülünü görünce.
şimşekler çakar, kendi içinde.
oysa Eylül,
usul usul ağlar,kendi içinde.

neyse ; Eylül dokunuşları,içimi yakar.
rast gele,birden bire değince.
ve eylülde GÖK, sessizce ağlar.
gözyaşlarım âb-ı hayâttır,EYLÜL gülünce...

23 Eylül 2008 41 şiiri var.
Yorumlar