Eylülü Ararken

Bir adımız kaldı zaten sessiz soluklar arkasından,
Uzakları yakın ederken bu yürek mevsiminde,
Hiç bir eylülde seni bu denli sevmedim,
Hiç bir hazanda böyle hüzünlenmedim şiir cümlelerinde.

Başlamıştım oysa
Yanmayan Ocak başında ısınmaya çalışırken
köpürleri koparılmış bir sevdadan medet umuyorum,
titrek bakışlı aynalarda
ben mevsimi arıyorum.

Şubat zemherileriyle tutuştum sende
yirmi sekizine basmadan alıp kendini gittin ya benden
ben yine hep seni aradım,
dudak yaralarımın kurak arazilerinde.

Mevsim bahardı, yeşermeye yüz tutuşurken yüreğimin çimenleri
ben yine hep seni aradım gelincik çiçeklerinde
Kır çiçekleri topladım sen niyetine
nefesini solarken yağmurların düşen damlalarda
mevsimi aradım bulamadım yine...

Doğanın yeşil renginden selamlar getirdim sana
kelebek öpücüklerinde merasimler düzenledim adına
ve sen yine yoktun.
Arayıp ta bulamadığım takvim yapraklarında...


Sürprizlerle gelmeni bekledim her gece
Güneşini batırırken yüreğimin
Vuslatta buluşmanın temennisiyle bekledim saatlerce,
yıldızlarımız bir dualarımız birdi oysa
sen yine yoktun.
Ben seni aradım seherin yıldızında.

Temmuzun sıcağında yudumladım acını
Bir bardak şerbet niyetine
Gülümserken hayat merdivenin son basamağına
basmakalıp hayallerinin dışına çıkıp,
seni aramak vardı sende.
Ve sen yine yoktun ben hazanlara boğuldum tende..

Ağustos böcekleriyle dertleşirken seni sordum
fısıltısı gecenin kulaklarımı çınlatırken
her börtü böceğe seni aradım.
Ve sen yine yoktun...


Eylül yaşanmamışım,
Eylül son bakışım, göz ağrım, nefesim, tutkum varlığım..
Eylül yüreğimin yarası
eylül dalımdan düşmeyen dilimden düşmeyen sevda,
Eylül hazanlarında yüzdüğüm derin okyanuslardan daha derin hayalim
eylül sevdam, eylül candan öte can...
İşte buldum seni,
nihayetinde ağladım, üşüdüm dizeler arasında
yeri geldi kayboldum, yeri geldi yolumdan oldum
sus/tum...
Seni aradım eylül eylüllerin en güzelinde...

Erbey. Eylülü ararken mevsim yapraklarında...