Eylülün Ayışığında Bir Aşk

Devşirme bir ışıkla
Şeftali ağacı yaprakları ayışığıyla sevişirken
Rüzgar kulaklarıma neyden bir dem üfürmekte
Aşkımın altına gönlümden yapılmış
Serdiğim kırmızı halı
Rengsiz bir maviye dönüşmekte
Herşeyin rengi değişmekte
Aşkım ayışığında yankılanmakta tenimde

Daha sonbaharın başı sarı yapraklar
Şeftali ağacı beni anlamış gibi sararmış
Belkide öksüz eylülün elinden bu ağaç tutmuş
Lakin tenimden tutan olmamış
Sesim iz be iz peşindedir
Eylül gibi sonbahar gibi
Bir gün sana ulaşacağımdır
Bir şeftali ağacı altında son dem musikisinde

Kurumuş yapraklar ortalıkta sesleriyle cümbüş katmış rüzgara
Aşkım ortalıklarda dolaşırken birden
Hışırt!.. Ve bir yaprak daha parçalanıp savrulmuş rüzgara
Tıpkı senin beni parçaladığın gibi sevgili
Sanki bir yaprak parçalanışına
Tüm ağaçların yaprakları alkış tutmaktadır
Ama sen farklısın şeftali ağacı
Senin yaprakların bu parçalanışa
Hüzünlü bir makam uydurmaktadır
Sanki neyden bir makama uymaktadır
Bu şeftali ağacı altında
Bana parçalıdır ayışığı
Bana herşeyden bir parçadır tüm bunlar

Şimdi söylermisin bana sen nesin?
Kulağıma gelen ney sesleri misin?
Yoksa bu güzel şeftali ağacı mısın?
Bu güzel ayışığı yada eylül müsün?
Bence sen yekpare bu anın kendisisin
Ve ben sana
Yine kavuşacağım
Yine kavuşacağım