Eylülün Gölgesi

sesli harfleri öksüz adının
dudaklarımda unutulmuş paslı cümleleri
gözyaşlarımın pimini çekerken
kirpiklerimden düşen her bir katre de
nedensiz bir ıslık sesiydin
son ağustos gününün
eylül devşiren gecesinde


sözlerindeki kızıl nefes
ellerimi tutup
ayaklarıma dur dedikçe
saçlarımın parmaklarından
kirpiklerimin tırnaklarına kadar
diz çökmüştüm
eylül gözlerinin nefasetinde


çekildikçe gözlerimden perdeler
kirpiklerin dokunuyordu nefesime
çözüldükçe düşlerimin büyüsü
ilkin tenin değiyordu sesime
sınırsız çığlık olmuştum
eylül sabahının gri gölgesinde


sabıkalıydı artık şehrin
ihtirasa kurşun sıkan
sarışın sokakları
yürüyüp gitmek zulüm olsa da
beklemek ölüm gibiydi aslında
iki yürek tek bedende dillendi
eylül telaşının puslu eteklerinde



iki damla gözyaşıydı
aşk...
gamzelerime tutunduğu yerde
söküp atmıştım tüm korkuları
o küçücük serçenin
eylül akşamı gözlerinde