Eyvah

Tüm yalnızlığımla baş başayım yine bu günlerde
Keyfe keder yokluğunla halı desenlerini süzüyorum
Yaz sıcaklığının gücü ruhumun kışına engel olamıyor
Yanıyor,kavruluyor,ölüyorum

İçimde depremler ardı arkası kesilmeden vuruyor beni
Gecelerimden yıldızlar birer birer düşüyor okyanuslara
Akıntılara kapılmış gözyaşlarım
Ne kadar dil döksem de fayda etmez
Sürünüyorum,sürükleniyorum,boğuluyorum

İstanbul'da değil soğuk düşlerim
Ankara'nın ayazında kavruluyorum bir Haziran gecesi
Takvim yaprakları dökülüyor teker teker
Zaman geçiyor geçmesine de
Karanlığa koşuyor ahir ömrüm
Bulutlar ağlıyor hüznümden,sel basacak bu dar sokakları
Eyvah !

Kaçışır şimdi karıncalar bile oradan oraya
Aşığın aşkına mani olan bu dünya
Onların hayatına burnunu sokmaz mı
Bir küçük kırıntı uğruna
Yuvalarını yıkmaz mı

Bıraktım şimdi yoksul sözcüklerimi
Aylak aylak dolaşan bir adamım köşe başlarında
Ellerimde bir ayrılık kırıntısı
Gözlerimde yalnızlığın uğultusu
Seslenir içten içe yüreğim
Bu bitmek bilmeyen serzenişler
Hangi zavallının korkusu
Yüreğimi yakan bu ateş
Güneşin mi yoksa gözlerinin mi turuncusu