Eyvallah

Aslında hiç sevmemeliydim seni
Yarım bırakacağın elbette belliydi
Hiç bakmamalıydım gözlerinin taa içine
Bilirdim kara gözlerin olacaktı
Bendeki kalbi kara sevdalara düşüren
Belki de hiç dokunmamalıydım tenine
Pişmanlık var bende ki gönülde
Karanlık gecelerin laneti üzerime adım atarken
Bir kez daha pişmanlık
Fakat bu sefer yüreğimde

Ne seni sevmeye razı bu beden
Ne de sensizlikte alınan nefese
Çığlık çığlığa kalbimdeki hücreler bile
Tüm bu karışık hallerime
Nefes almak her seferinde biraz daha zor
Adım atmak olduğum yerden imkânsız
Ne hasta ruhum ne de yorgun
Bilmiyorum ne oluyor
Bendeki derinliklerde

Yaşamak mı iyidir yoksa
Ölmek daha mı iyidir
Bunlarda bilinmezlerde
Git diyor aklımdaki şeytan
Çekip git şu yalandan
İçimde başka biri konuşuyor bir de
Seven gönül katlanır be...

Gece bitmek üzere
El sallıyor güneş bana
Penceremin biraz karşı tarafından
Gel be güneş
Sen bari aydınlat
Geceden kalma karalık hislerimi
Yok, o da olmuyor
Ne umut var ne bir bekleyiş

Artık kabul
Beyaz bayrağı çekiyor yavaştan kalbim
Özlemek kadermiş
Yaşamakta nefretmiş
Bizim deli gönül, aptal yürek
'Hadi eyvallah' demenin vaktidir elbet...

(kederin kalemi)