Eyvallah

Kırdığın gibi onar korkularını
Korlarını üstüne serpiyorum
Rüzgar üfledikçe yansın zerrelerin
Özünde iyi bi' insan değilim ben de
Eyvallah

Belki öldüm, belki kuyudayım
Sen de ört üstünü
Bu gök, bu gün bize fazla
Ürktüğün kadar mutlu ol
Eyvallah

Seni unutmaya hazırlanıyorum
Tıpkı çözümsüz matematik problemi gibi
Sözelcinin serzenişi gibi
Kafam karışıyor, çaresiz kalıyorum
Ama eyvallah

Kirlendim sevginle
Tüm vücudum ve ruhum ıslandı izlerinle
Dakikalarca donup kaldım sözlerinle
Çırpınmak istedim, yalvarmak istedim
İmkansızdı bu raddeden sonra
Eyvallah

Rahatladım gidişinle
Üstümden görünmez bir yük kalktı
Sabah güneş daha parlaktı
Ve hüznüm daha çıplak
Öyle sandım, değildi
Eyvallah

Geçer biliyorum
Gelip karıştırmasan geçmezdi
İyi oldu dağıttığın, toplamıycam
Kökten çözümler beliriyor ufukta
S*ktir olup gidicem hayatından, hayatımdan
Eyvallah

Okuma bundan sonra...
Germe kendini, şiirlerimi
Görme beni, dostlarımı
Çek gözünü üstümden
Buradan da git
Eyvallah.