Eyvallah
Maalesef böyle bir huyu var hayatın
Düşe kalka
Eksile arta yol alırız yarına
Yarına yarına da
Kesmez bizi dünler asla
Sadece ölüm değildir eksilten bizi bizden
Ne giden tamdır ne kalan çünkü
Hep yarım hep eksik
Ne alınan nefes yeter bize
Ne mutluluk ne huzur ne sevgi ne sevda
Hep tadı damağımızdadır daima
Yetmez
Kesmez bizi hiçbir şey
Ve bitmez
Bir şansım daha olsaydı isyanları
Şimdiki aklım olsaydı kıvranışları
En çok da
Ah keşkeler bitmez
Hep tepe taklak yol alır
Hep yarım yamalak yaşar
Hep eksik kalırız diğerimizden
Doymayız çünkü sevip sevilmelere
Ama yine de güzel şeydir be yaşamak
Sabah uyanıp güneşi görmek
Günaydın diyen birileriyle kahvaltı etmek
Ne bileyim
İki çay birkaç sigara olmadı rakı balık akşama
Fonda müzik bol sohbet
Hiçbiri yoksa bile
Ana baba evlat yaren sevdalık
İyi veya kötü vardır yani illa
Ertesi güne uyanmayı ümit ettirecek
Ne yaşandıysa o kadardır aslında yani hayat
Mesele kimle neyi ne kadar yaşadığımız değil
Mesele
Elde ne varsa
Elden geldiği ve olduğu kadarıyla
Yanındakilerle el ele o anın tadını çıkartamamak
Kendimden biliyorum ve suçluyum kabul
Çok özlem var kursağımda
Velhasıl
İş işten geçti ama
Kâh yedik içtik
Kâh gezdik tozduk
Kâh güldük ağladık eyvallah
Diyebilmektir yarına merhaba
..
ortalıkta Uğur'dan geçilmiyor, maşallah.. yakışır bee..