Eyvallah Gidiyorum

Sokak lambaları şahittir gecenin düşüncelerine
Ayrılık vakti gelmiştir kağıt kalemle
Ve niceleri helak edilmiştir nihayetinde
Şair müsveddelerinin gözünde...
Şiir gözyaşı olmuştur artık
Kalemi kağıdı bırakmak emir gibi düşmüştür ocağımıza
Hakaret dolu dizelerde süzülmüştür gözyaşlarımız...
Ve anlamışız üç kuruşluk değerimizin olmadığını...
Ayıp etmişiz biz şaire
Ucuz şiirlerimizle ucuz ve palavra sıktığımız dizelerimizle
Tövbe ederiz artık şiire
Şiir denince akla ne gelir
Dizelerden oluşan duyguları yansıtan kafiyeleriyle renk katan cümleler
Boş muhabbetmiş aslında
İnsanı oyalıyasıca
Devrik şiirlerim var benim
Ucuz şiirlerim var ucuz duygularım var
Satılığa çıkarttım almayanı dövüyolar sanki...
Karşılık bekliyoruzya saf ve çocuksu duygularımızı yansıtmada
Nitekim şiir mezar olmuştur üç beş safsatadan sonra
Küsmüşüm artık menzilere
Oysa ben siper yapmıştım kendime kağıttan
Silahım kalemdi benim
Hiç elimden düşmemecesine
Mermilerim sözlerimdi
Sonbahara hüzne kedere sevincee aşka sevgilime
Ya sıra bana gelir mi diye yazmadım hiçbir şiiri
Düşlerime şahit olun istedim dostlar
Beni anlayın istedim
Şair olamadım ama şiir olayım istedim
Şiir gibi bir insan olmak istedim
Meğer boş muhabbetmişim
Bir fabrikada bir kağıt parçasıymışım ben
Mehmetin gözünde ucuz bir şairmişim
Nitekim aynam kırıldı bu sözlerle
Kaleme veda etmek niyetiyle başladım cümlelerime
Ve son buldum sessizliğimde
Tövbe ederken dizelerime
Sessizliğime sessiz kalın istedim
Belki bir denemede belki bir öyküde
Yeniden buluşmak dileğiyle
Ama şiirde ama şiirde
Ucuz şiirlerimle sıkacaksam eğer sizleri yazmam ölesiye
Şiir defterini kapattım bir tövbeyle .
eyvallah gidiyorum...!