Ezberbozan

aşk ? sen gelirsin aklıma
mukayyet ol,
yalan diye savuşturduk geçtik senelerce

aşıdan korkmayan ilkokul talebesi , kolu kopacak

uçurum mu ? ben atlarım
karşılık veremem ayaklarım yere basarken
kısa övgülerinizi çantamda bıraktım
uzun yergilerini tuvalete döktüm
çok anlayışlıydınız
lakin dolaylı anlattınız aşkı
duymasın deseniz de kulağım kapıdaydı
masallarınıza karnım tok
araya riya koyulmadan öpüldüm
dudaklarım sıcak, mühürdü dudakları

parmak kaldırmaya hevesli çocuk, parmağını sok içeri

her soruyu bilirsin ,
dağlık acılarımı haritadan göster
dikenler yetişen ovalarım nerede
soysuz ilişkiler kurduk nüfus patlarken
hava kirli, nefes almak güç böyle hissiz yaşarken
lakin dolaylı anlattınız sadakati
gözümle görsem gözlerim yalancı
kalbini kilitledi çünkü kalbimin içine
iç içe iki kör

dünyanın duvarına işiyor bu pislik, çarpılacak

elimi eteğimi çekemem , gözüm dönük
ruhum sandalın içine konmuş, ıssız sulara itik
imgelere boğmuşlar aşkı, kimseden hesapsız sevgim
narin ellerine dokununca benliğim özgür

ömürlük sürahiden içilen su gibiydi sözleri
zehir zemberek dillerinizi astım askıya
lütuftu tanrıdan, ona inandım, susun
emanet diye çok aşk bırakıldı , çok söz verdim
mevsim gözlerin var odamda , diğer hepsini sattım.

aşk , yüz farklı şifreyle açılırken
şimdi sadece gülüşünle
kuralsız , ezberbozan