Ezberim Bozuldu

Sen gidince,
biz sana hüznü katık yaptık.
Fitilsiz çıralarla etrafında sema döndük.
Güneş, soğuk ve silikti.
Güneş ,Kaf Dağını arkasında tutsaktı
Sen, bunları görmedin.

.Mor menekşemin, gül memesi
Biz,kuşlarla beraber seni bekledik.
Başımızı kaldırdık,
havada,
göçmen kuşlar sürüsü.
Ama, sen yoktun,
Ben ,Aydın dedim
Sen ,ses vermedin.
Yarasalar üşüştü bedenime


Bugün,
Toprak kokuyor efkarım.
Efkarımda kavgan var.
Ama sen,
yüreğimin, sol köşesinde kanıyorsun.
Sevdanı , toprağa tohum yaptım.
Biliyorum,
Baharla beraber yeşereceksin.



Bu gece yüreğim efkar topladı.
Bu gece çoban yıldızı erken battı.
Bu gece bir devrimci toprakla buluştu.
Bu gece ,Aydın Çatal yoldaş yıldızlara koştu.
Artık Aydın Çatal yok,
artık onun ezberi hiç bozulmayacak yoldaşlar.