Ezgin Analar

yollar boyu uzanır sıra dağlar,
düşünceler sessiz harap bitap,
hey dağlar, bilseniz içiniz kan ağlar
gariip bi çare kalmış ezgin analar,

ne desem boş, dilerdim bir hoş
katılarak haşçakal, bir gül ve sev
ezgiler kervanı aldı yar beni
salınarak başım döndü bak yine,

diktim bitti,çınar oldu,büyüdü gitti,
göremedim ezgin çınarımı,
yüreğim toprak oldu bitti
rüzgarlar söylüyor,hışıltısını duyuyorum,
yalnız meydan okur yıllara bi gözüm fidanım

medeniyet geliyor, yüz motor on bin beygir
kalbi çelik olmuş, pompalar on bin volt,
dinler mi sıradağı,harap düşen bir hali
yarar gider süpürür bi çare yi,

dokunmasınlar bi çareme,
yaşar yaşar ulu fidanım,
atın beni hendeğe,mezar taşımı tesviye ye,
dalgalı toprağa dolgu olsun naaşım,
bak kaldım yine sonbaharda,
yaprağı sarı çınarım,

gübre dedin çatladıım,
kanımı köküne sakladıım,
su dedin ağladım,
gözyaşımı güneşten sakladım,

bundan böyle yerli yerince dikilsin fidanlar
ah deyip ağlamasın,vah deyip vahlamasın
evladını bir ulu çınara benzeten bi çare analar.
soner arslaner