Fail-i Meçhul

Kırılabilir duygularımı
İyice kartonlayıp, sakladım bir köşede
Ara sıra tozunu alıyorum
Bazen her gün, günler kirliyse...

Küçük dilimi yutuyorum her sabah
Güneş penceremden ışıldayınca
Şaşırıyorum bu koskoca ocak dünyayı ısıtırken
Nedir benim üstüme iki yorgan örttüren?

Kirlenen gözlerimin
Tozunu alıyorum ağlayarak...
Giden herkese yol oluyorum
Çamur oluyorum köhne merdivenlerde...

Kırılabilir duygularımda
Sakladığım bir şahmeran var
Boynumda hala ondan kalma morluklar
Boğuşurken mi oldu sevişirken mi? Hatırlamıyorum...

Göz kapaklarımı ağır açıyorum artık
Yaşlılık değil bu ya da göz torbaları
Gördüklerimden o kadar çok utandım ki
Göremediğim saniyeleri uzatıyorum artık...

Şahmeranla kirlendi umutlarım
Umutlarımla da kalmadı
Yara bere içinde hayallerim
Kırılabilir, yaralanabilir, acıyabilir her şeyi
İyice kartonlayıp kaldırdım bir köşeye
Bu yüzdendir iki yorgan ve üşümek
Tek isteğim atmayan nabzımın
Fail-i meçhul kaçağını görebilmek...



R.Çağdaş Kıyak