Faili Meçhul Aşkların Karışık Sonesi

Yakamozsuz denize, anlamsız bakan adam
Sanki ferinide örselemiş, hüzün bulutları ayın
Dedim derdine içtiğin nerede o bitirim hayin?
Dedi ''zihnimde meçhul, ele kaçıp giden madam.''

dedim ki ''içmesen, bu sarhoş ölüm anına devadır''.
dedi 'Kendinde unutmaya kırmızı çakırlık revadır.'.
Bağrına köpek öldüreni doldurup Nietzsche'm

Bir vakit sonra otobüsün arka bir koltuğuydum.
Bindi sonra bir kızın elasına asılı duran çiğ tanesi.
Bu kızı da yakmıştı, bir erkin o dolanlı bahanesi.
Islandı kurgularım, o kırık gözlerinin oluğuydum.

Bir durakta inmişti o, ben olanları düşünüyorken,
O an ben tesellinin dilsizliğine, sinemde yanıyorken
Rimelle boyamış mahur yüzünü, dışa taşan biçem,

...

(Ben tesadüftüm ve fiilinden meçhuldu aşklar.
belki bu vakitte biriken o anların fon sesiydi
Can içen faili meçhul aşkın karışık sonesiydi.
İzmir'de ondokuzumu kovalarken doksan/altılar'.)

An Ekim 1996, kayıt Kasım 2009