Fallar da Aradım Seni Yine

Fallar da aradım seni yine.
Senin söyleyemediklerini bana,
Kendim duymak istedim belki de.
Beni seviyormusun,yada sevmiyormusun diye.

Bir çiçekçinin önünden geçerken,
Aklıma geldin yine sen birden.
Papatyalara gözüm düştüde,
Her zaman ki gibi bomboştu ceblerim yine.

İşte o an ceblerimin boşluğu değilde,
Yokluğun koydu be! .. ağladım sessizce...
Bir kere ben alışmıştım züğürtlüğüme.
Zaten sen yoksan para neydi ki söyle..

Ne olursa olsun,seni bulacaktım.
Sana inat; sadece falımda olsan bile.
Çaldım arsızca papatyaları,ürkekçe.
Bu günahım olsa ne,düştüm bir hayale..

Başladım bir köşede seni seyire,
Kopardım yapraklarını ağır ağır,
Endişe ve şüphe içinde,anlım terleye terleye.
Beni sevmediğin çıkarsa ne yapacaktım ki söyle.

Seninle artık aramızda ki tek mesafe;
O güzeleim papatyalar da gizliydi be,
Ora da da bulamazsam seni eğer
Ne papatyaları severim,ne de kendimi bu sefer.